De stad van de 7 heuvels en de miljoenen toerist…

Dinsdag 28 november.

Afgelopen zaterdag zijn we van onze burcht vertrokken om eerst een half uur te treinen naar Siena en van daaruit met de Itobus naar Rome. We waren benieuwd hoe ons zo’ busreis zou bevallen. Die drie uur in de bus zijn ons zeker niet tegengevallen. Van A naar B over vooral tolwegen en het kost niet veel.

Van het busstation naar ons logeeradres was andere koek. Tsjonge, wat een mensen.

De rugtassen beginnen ons steeds meer tegen te staan. Vooral als je een half uur moet staan.

We besluiten op dat moment dat rugrassen voor ons verleden tijd gaan worden en dat we koffers gaan kopen.

Maar zover was het nog niet.

Eerst ons appartement vinden en ons installeren. Gevonden, gebeld en naar binnen gebracht door een jongeman die de administratie voor de huur deed.

Een enorm appartement met kamer , keuken, 2 slaapkamers en 2 badkamers en een enorrrrrm terras.

Jammer genoeg was het kaal en killig. Maar goed; zodra je je eigen troep verspreid hebt is het in ieder geval niet kaal meer. Het is gelukkig redelijk schoon en het beddengoed is hagelwit. De eerste nacht slapen we in de ouder-slaapkamer maar ik verdwijn in het vreselijk, zachte matras en de tweede nacht pak ik een kinderbed. Beter.

We zijn in Rome begonnen met een hop on/ hop off rondje. Verder hebben we ontzettend veel gewandeld en de prachtige gebouwen bewonderd. De ellenlange rijen voor de musea en het vaticaan hebben ervoor gezorgd dat we die hebben overgeslagen. Maar ook zonder zie je prachtige dingen. Marleen: ik heb nog meer bewondering gekregen voor de manier waarop jij Wouter en mij,16 jaar geleden, hebt laten kennismaken met deze stad.

Gisteren hebben we samen met een stel amerikanen een workshop gevolgd. We leerden tiramisu maken, deeg voor fettuccini en ravioli kneden en vormen en de hele bubs onder het genot van, hoe kan het ook anders, een glas witte wijn opgegeten. Het was geweldig en leerzaam.

Vandaag wasdag en heerlijk in de zon op het St. Pietersplein gezeten.